دلالان دامنه اینترنتی
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۴۵۹۴۳
با اینترنتی شدن بستر کار کسب و کارها، تجارت دامنه که به عنوان یکی از کاربردهای اینترنت است به سرعت در حال رشد است، در این میان گاهی این دامنه ها میلیون ها دلار خرید و فروش می شود.
به گزارش ایران اکونومیست؛ واسطه داری یا همان دلالی که از دیرباز نامی آشنا در امور تجاری است امروزه بسیار گسترده و قابل تامل‌تر شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با اینترنتی شدن بستر کار کسب و کارها و از آنجا که تجارت دامنه نیز به عنوان یکی از کاربردهای اینترنت بوده، که به سرعت در حال رشد است، دستهای واسطه داران نیز بسیار زیاد شده است. قبل از پرداختن به تاریخچه دامنه و اینکه اولین دامنه ثبت شد کدام بود بهتر است تعریفی ساده این واژه را بخوانیم:
دامنه چیست:
در زبان فارسی دامنه به معنی «گسترده» است؛ وقتی ما برای رونق کسب وکار خود وارد دنیای اینترنت می شویم برای اینکه دیگران از نوع کار ما اطلاع داشته باشند نیاز داریم که آدرسی اینترنتی برای ایجاد صفحه وب خود داشته باشیم به همین آدرس دامنه می گویند دامنه همان نام برند شما هست؛ به واسطه همین دامنه یا دامین می‌توانید در فضای وب مشخص کنید که در حال انجام چه فعالیتی هستید و این دامنه در حقیقت نام برند شما خواهد بود. در ادامه با اصطلاح ورق زدن دامنه نیز آشنا می شویم.
گفتنی است اولین دامنه .com ثبت شده symbolics.com در ۱۹۸۵ بود. در ترجمه قسمتی از آن می خوانیم:
Symbolics.com اولین .com بود که در 15 مارس 1985 ثبت شد. امروزه تقریباً 350 میلیون دامنه در تمام TLD ها ثبت شده است.
اگر می خواهید از مرکز خرید و فروش دامنه ها آگاه باشید باید گفت دامینرها این اجازه را دارند تا دامنه‌های خود را در وب سایت های مختلفی برای فروش، آگهی کنند. از جمله وب‌سایت‌های معروف در خارج از ایران، می‌توان به GoDaddy.com اشاره کرد که یکی از بزرگترین آژانس‌های خرید و فروش دامنه در دنیا می‌باشد.
چرخش سریع در فروش مجدد دامنه ها اغلب به نام ورق زدن دامنه نامیده می شود. ورق زدن دامنه همچنین ممکن است شامل فرآیند خرید یک نام دامنه ارزشمند و ایجاد یک وب سایت مرتبط با آن باشد، همه اینها با هدف فروش دامنه و وب سایت تازه ساخته شده به یک شخص خریدار است.
دامینرها یک دامنه با توجه به نیاز بازار کار ایجاد و ثبت می کنند و منتظر می مانند بازار رشد کند تا آنها را بفروشند. گاهی قیمت آنها به میلیون ها دلار آمریکا فروخته می شود. شاید با واژه دامین داخلی یا خارجی نیز مواجه شده باشید به بیان ساده اگر دامین خارجی باشد با دات کام و اگر دامین داخلی باشد با دات آی آر خواهد بود.
شاید ضرب المثل اینکه «برای یک دکمه که کت و شلوار نمی دوزند» را شنیده باشیم اما این دقیقا همان کاری است که فروشنده دامنه ها یا دامینر ها انجام می دهند. تصور کنید دنیای وب پر از دکمه های رنگی است که روی هر کدام آدرسی ثبت شده حال چه اتفاقی می‌افتد که در گیر و دار معاملات، فعالیت های سود جویانه زیادی باشد و همه این دکمه ها بدون لباسی دوخته از نظر فقط بالا و پایین می روند. آیا چارچوب نظارتی بر کار دامینرها وجود دارد؟
عنوان سفته بازان نام دامنه، که گاهی اوقات به عنوان سرمایه گذار دامنه نیز شناخته می شوند، نام های دامنه را بر اساس واژه هایی فکر شده ثبت می کنند به این امید که این نام های دامنه بعدا به مشاغل فروخته شوند. برخی (اما نه همه) سرمایه‌گذاران نام دامنه سعی می‌کنند از نام‌های دامنه حاوی علائم تجاری دوری کنند، زیرا این امر می‌تواند سایبری تلقی شود که هیچ موقعیت قانونی مشخصی برای تمیز این امر وجود ندارد.
اما حباب در هر مقوله ای به چشم می خورد و در این تجارت نیز با حباب دات کام مواجه هستیم که روز به روز در حال شتاب گرفتن است. در ایران افرادی با شناخت تجارت الکترونیک با انتخاب دامنه رند برای برند سازی و تبلیغات در زمینه های مختلف با ایجاد رنک بالا و سئوی بهینه می توانند کمک شایانی به استارت آپ های نوپا داشته باشند که این امر بازار دلالان دامنه را تلطیف می کند.
اتمام خبر/
برچسب ها: دلال دامنه اینترنتی ، دامنه ، دلال دامنه ، تجارت دامنه ، ثبت دامنه ، دامینر ، آژانس‌های خرید و فروش دامنه ، مرکز خرید و فروش دامنه ، دلال ملک ، ایران اکونومیست ، دامنه چیستمنبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: دامنه تجارت دامنه ثبت دامنه دلال ملک ایران اکونومیست دامنه چیست خرید و فروش دامنه دامنه ها وب سایت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۴۵۹۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جیب پرپول سرخابی‌ها و صنعتی‌ها در نقل و انتقالات / جزئیات شرایط تخفیف قرارداد واگذاری سرخابی‌ها
روزنامه اعتماد-پس از مدت‌ها انتظار سرانجام دو باشگاه پرسپولیس و استقلال از بدنه وزارت ورزش خارج شدند و سهام‌شان به دو ارگان مجزا رسید. حالا چند بانک دولتی عمده سهام سرخ‌ها را در‌اختیار دارند و آبی‌ها هم به پتروشیمی واگذار شدند؛ اتفاقی که باتوجه به مصاحبه‌های رنگارنگ و هوادارپسند مدیران ارشد سرخابی‌ها جذاب و لذتبخش به نظر می‌آید، اما برای فوتبال و بحث فیرپلی مالی که سران ای‌اف‌سی نظارت جدی به آن دارند یک وضعیت مبهم و پیچیده را ایجاد کرده است. برای کشیدن ترمز ریخت و پاش تیم‌ها رییس فدراسیون هم بیکار ننشسته و بازهم حرف از گذاشتن سقف قرارداد زده است که البته اجرایی کردن این قانون هم خودش جای حرف و حدیث داشته و دارد.
در شرایطی که مدیران سهامدار سرخابی‌ها با ذوق‌زدگی از بستن تیمی در سطح قهرمانی در آسیا می‌کنند حتما تیم‌های صنعتی هم بیکار نخواهند نشست و به منوال قبلی پول‌های کلان به فوتبال ورشکسته ما تزریق می‌شود و ثمره آن خوشحالی بابت سود پر و پیمان چندین بازیکن و مربی معمولی و البته دلال‌های دندان تیز کرده خواهد بود.
سپاهان، گل‌گهر، مس، فولاد و دیگر تیم‌های صنعتی و در سمت دیگر پرسپولیس که بانکدار است و استقلال که نفتی شده برای جذب بازیکنان سر و دست می‌شکنند و احتمالا همین مساله باعث افزایش فزاینده قرارداد‌های بازیکنان خواهد بود. بازیکنانی که امروز دیگر می‌دانند پشت پیشنهاد‌های رسیده بانک و پتروشیمی حضور دارند. مگر در این لیگ برتر چند ستاره داریم؟ آیا ستاره‌های خارجی که در دیگر تیم‌های باشگاهی آسیا قرارداد دلاری دارند حاضر هستند با رقمی معقول در شرایط فعلی به کشورمان سفر کنند تا پیراهن تیم‌های لیگ برتری ما را برتن کنند؟ این مدیرانی که هر روز روی یک برنامه تلویزیونی از بستن تیمی در حد قهرمانی در آسیا می‌گویند، چطور می‌توانند بازیکنان خارجی بزرگ را به کشورمان بیاورند و آنها را برای ارتباط با خانواده‌های‌شان به استفاده از فیلترشکن مجاب کنند؟ از بحث سخت‌افزار و مسائل و محدودیت‌های این قبیل که بگذریم در بحران ارزی کشور آیا راه آسانی برای جذب ستارگان خارجی وجود دارد؟ جواب این سوال‌ها که مشخص است، اما نتیجه کار همان می‌شود که در ابتدای مطلب نوشتیم.
مانور دادن روی این مسائل حاصلی ندارد جز اینکه سطح انتظارات هواداران را بالا خواهد برد و به همان میزان میلیارد‌ها تومان اضافه هزینه بازیکنان وطنی می‌شود. بازیکنان یا مربیانی که اکثر آنها در نگاهی خوشبینانه ارزش قراردادشان به دو میلیارد هم نمی‌رسد، اما با تبلیغات و زد و بند دلال‌ها، قرارداد‌های چند ده میلیاردی و حتی بیشتر می‌بندند آن‌هم در فوتبالی که در آن راه‌های درآمدزایی قفل است و تراز مالی تقریبا تمامی باشگاه‌های‌مان در واقعیت منفی است.
با این روند و باتوجه به قوانین فیرپلی مالی شرایط فعلی می‌تواند زنگ خطری برای فوتبال ما باشد.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است